Pojazd Opancerzony PLDvK.vz.53/59 “Jesterka”

M53/59 Praga, czyli tzw „Jesterka” (Jaszczurka) jest wynalazkiem Czechosłowackich inżynierów lat ’50. To samobieżne działo przeciwlotnicze opracowane pod koniec 1950 roku, to nic innego jak mocno zmieniony pojazd opancerzony Praga V3S, posiadający napęd na 6 kół i potężny sielnik diesela.  Produkowana była w dwóch wariantach: z podwójnym działkiem przeciwlotniczym 30mm montowanym na tylnej części pojazdu (+ 900 sztuk amunicji), lub tak jak nasza wersja – W Czechosłowacji znana jako Praga PLDvK vz. 53/59 – „Ještěrka” – pojazd opancerzony do transportu piechoty i materiałów, które przewożone były w tylnej części wozu (w miejscu zdemontowanego działa, które wciąż można było zainstalować w razie potrzeby). PLDvK to skrót od „Protiletadlový dvojkanón”, czyli po prostu działo przeciwlotnicze.

Pojazd ten, mimo przestarzałej konstrukcji i sporej konkurencji w swoim segmencie, wciąż rozpatrywany jest jako skuteczna broń przeciwlotnicza, czego najlepszym przykładem była wielka „reaktywacja” Jesterki podczas konfliktu w Jugosławi. PLDvK pozostaje w ciągłej służbie armii Czech, Egiptu, Libii, Słowacji i byłej Jugosławii. Gdy Czechosłowacja próbowała importować z ZSRR podobny pojazd produkcji radzieckiej ZSU-57-2, po przeanalizowaniu jego konstrukcji i możliwości, odmówiła dalszych zamówień, ponieważ osiągi i parametry obu wozów były bardzo porównywalne.

W całym okresie produkcji powstało około 330 egzemplarzy Jesterki.

Podstawowe dane techniczne:

Waga – 10,3 ton
Długość – 6,92 m
Szerokość – 2,35 m
Wysokość – 2,95 m
Załoga – 4 osoby (kierowca, dowódca i dwóch operatorów działa)
Pancerz – stalowy
Podstawowe uzbrojenie – podwójne działko przeciwlotnicze 30mm (900 nabojów)
Jednostka napędowa – Tatra T 912-2 silnik 6-cylindrowy, chłodzony powietrzem, rzędowy diesel
Parametry – moc 110 KM (82 kW) przy 2200 obr/min
Stosunek Moc/waga – 10,7KM/t (8 kW/tonę)
Zasięg – 500 km
Prędkość max – 60 km/h

„Jesterka”, która jest do Państwa dyspozycji na terenie Wilczego Szańca została poddana gruntownej renowacji, a efekt końcowy wzorowany był na niemieckim transporterze z okresu II Wojny Światowej – Sd.Kfz.251. Charakteryzacja ta miała na celu jedynie zbliżenie do realiów historycznych i specyfiki Wilczego Szańca.